هر كه خواهان عزت است بداند كه تمامی عزت از آن خداست

مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا

هر كه خواهان عزت است بداند كه تمامی عزت، از آن خداست.
( فاطر؛ آیه۱۰)

– کلمه عزت به معناي آن حالتي است که نمي‏گذارد انسان شکست بخورد و مغلوب واقع شود. به کسي هم که قاهر است و مقهور نمي‏شود، عزيز گفته ‏اند.
عزت به معناي اول ، يعني اينکه چيزي که قاهر باشد و نه مقهور، غالب باشد و شکست ناپذير فقط مختص به خداي عز و جل است، چون غير از خداي عز و جل، هر کسي را فرض کني در ذاتش فقير و در نفسش ذليل است و چيزي را که نفعش در آن باشد مالک نيست، مگر آنکه خدا به او ترحم کند.
همچنان که همين کار را با مؤمنين به خود کرده و فرموده: و لله العزة و لرسوله و للمؤمنين.
با اين بيان روشن شد که: جمله من کان يريد العزة فلله العزة جميعا، سياقش آن نيست که بخواهد اختصاص عزت به خدا و نفی عزت برای دیگران را بيان کند، به طوري که غير از خدا کسي دستش به آن نرسد و نمي‏خواهد بفرمايد هر کس در طلب عزت برآيد، چيزي را طلب کرده که وجود ندارد و نشدني است.
بلکه معنايش اين است که هر کس عزت مي‏خواهد بايد از خداي تعالي بخواهد.عزت همه ‏اش ملک خدا است و هيچ موجودي نيست که خودش بالذات عزت داشته باشد .
از واژه «یرید» به دست مى آید که عزت و ذلت انسان ها، به دست خود او است.
بسیاری‌ طالب‌ عزت‌ هستند، تصور می کنند که می توانند عزت‌ را با ظلم‌ و تعدی‌ و تجاوز و مکر و حیله‌ و بدست آورند، درحالیکه آیه می فرماید؛ همه عزت ها از آنِ خدا و تنها به دست او است.
توجه و اعتقاد به عزت آفرین ، موجب آزادگی و آزاداندیشى و عزت است.