سخنان امام صادق علیه السلام درباره کشاورزی

امام صادق(ع) می فرماید: از پیامبر بزرگوار اسلام (ص)پرسیدند: بهترین ثروت کدام است؟ حضرت فرمود: «زرع زرعه صاحبه و اصلحه و ادی حقه یوم حصاده…» زراعتی که با دست کشاورزش کشت شده و با مراقبتهایش به بار نشسته و هنگام برداشت، حقوق واجبش را پرداخت کرده است.

یزید بن هارون از امام صادق(ع) نقل می کند که فرمود:

کشاورزان گنجهای یک جامعه هستند. آنان چیزهای پاک و حلال رامی کارند. خداوند متعال آن را از زمین رویانده، خارج کرده ورشد می دهد. اینان روز رستاخیز بهترین مقام را در میان دیگرمردم خواهند داشت. از همه به درگاه خداوند نزدیکترند و نامشان به مبارکی برده خواهد شد.

مردی به امام صادق(ع) عرضه داشت: فدایت گردم. شنیده ام گروهی هستند که کشاورزی را دوست ندارند و می گویند شغل خوبی نیست. حضرت پاسخ داد، کشت کنید و درخت بکارید. به خدا سوگند،مردم کاری پاکتر و نیکوتر از آن انجام نمی دهند.

کار کشاورزی تولید محصولاتی است که به مصرف تمام افرادجامعه می رسد و هرکس از آن بهره ای می برد. در واقع زراعت سفره ای گسترده است که، علاوه بر انسانها، حیوانات آسمان و زمین هم ازآن بهره مند می شوند.

امام باقر(ع) در این مورد از پدر بزرگوارش، امام صادق (ع) نقل می کند که فرمود: «بهترین اعمال آن است که برزگری بذری بکارد و سپس از آن، هر شخص نیک و یا فاسد بخورد. اگرنیکوکاران و انسانهای خدا جو از آن استفاده کنند، برای صاحب آن دعا و طلب مغفرت می کنند; و اگر انسانهای بدکار از آن بهره مند شوند، نفرین می شوند; و نیز پرندگان آسمان و حیوانات روی زمین از خوان نعمت کشاورز استفاده می کنند.

امام صادق(ع) فرمود:

«الکیمیاء الاکبر الزراعه.» زراعت گرانبهاترین گوهر نایاب است.

ابی عمرو می گوید: روزی در یکی از باغها امام صادق(ع) راملاقات کردم. آن حضرت لباس مخصوص پوشیده، بیل به دست گرفته ودر باغ خویش مشغول کشاورزی بود. چنان فعالیت می کرد که عرق ازپیشانی مبارکش می ریخت. گفتم: فدایت شوم، بیل را بدهید تا من کار کنم. فرمود: «دوست دارم آدمی برای کسب روزی حلال در برابرآفتاب آزرده شود.»