تعاونی های روستایی (7)

کارآفرینی و افزایش سرمایه گذاری

از جمله موانع و مشکلات دیگر جوامع روستایی نبود سرمایه گذاری های مناسب در محیط های روستایی است.یکی از نظریه های توسعه اقتصادی،نوآوری را عامل کلیدی معرفی می کند که نه تنها در تولید محصول (یا خدمت رسانی) جدید در بازار،بلکه در جلب سرمایه گذاری در فعالیت های کارآفرینانه جدید نقش دارد؛ این سرمایه گذاری جدید به وجود آمده برای گسترش ظرفیت رشد ( طرف عرضه) به کار می رود و مخارج جدید حاصل از آن صرف خروجی و ظرفیت جدید مصرف ( طرف تقاضا) می شود.

در واقع کارآفرینی می تواند مشکل کمبود سرمایه گذاری در محیط های روستایی را از طریق نوآوری و ایجاد فرصت های شغلی جدید،با جذب سرمایه های خصوصی،موسسات مالی و دولتی برطرف نماید.و به همین دلیل است که به اهمیت کارآفرینی در توسعه اقتصادی کشورها بیش از حد تاکید شده است.

در حقیقت،کارآفرینی باعث افزایش مشارکت و توسعه اجتماعی روستاییان خصوصا جوانان و زنان را سبب می شود.

هر فعالیتی در روستا مستلزم پاسخ گویی به دو شکل عمده و اساسی بیکاری و فقر در نواحی روستایی است.با توجه به توانمندی ها و پتانسیل های انکار ناپذیر موجود در روستاها،می توان با ایجاد زمینه کارآفرینی تا حدودی از این مشکلات کاسته شود.

موسسات و شخصیت های رواج دهنده توسعه روستایی،کارآفرینی را به منزله یک مداخله راهبردی می دانند که می تواند فرایند توسعه روستایی را تسریع بخشد.روستاها نیز همچون شهرها،مملو از فرصت های جدید و کشف نشده هستند که کشف و بهره برداری به موقع از این فرصت ها و ایجاد کسب و کارهای جدید و رقابت پذیر بر مبنای آن،می تواند مزایای اقتصادی چشمگیری برای روستاییان به همراه آورد.

بنابراین اکنون توسعه روستایی بیش از گذشته با پدیده کارآفرینی مرتبط شده است،زیرا کارآفرینی با ایجاد فرصت های شغلی و تولید ثروت و بهبود شرایط اقتصادی ( از جمله ایجاد اشتغال،نوآوری در فعالیت ها،رقابت پذیری و …) پیش زمینه اساسی برای ارتقای سطح توسعه جامعه است.

ظرفیت های توسعه کارآفرینی در مناطق روستایی

ظرفیت ،قابلیت استفاده از توانایی برای حصول به اهداف است.از این رو،برای افزایش و توسعه کارآفرینی روستایی،نیازمند شناسایی ظرفیت ها و قابلیت های موجود در روستاها و مردم روستایی است،زیرا که کارآفرینی با تاکید بر منابع محلی صورت می گیرد؛

از این رو باید مقتضیات مکانی و زمانی روستاها از جمله در زمینه اقتصادی،اجتماعی،زیر ساختی و زیست محیطی را در نظر گرفت.

امکانات،تجهیزات و منابع موجود (ظرفیت های توسعه ای) در مناطق روستایی،طی سالیان بسیار و با صرف هزینه های هنگفتی به وجود آمده و حفظ شده است؛

به همین دلیل،توجه به این ظرفیت ها از دو جنبه دارای اهمیت است:

اول اینکه از حداکثر توان خدمت دهی ظرفیت های موجود باید استفاده کرد؛

دوم اینکه در توسعه های درون زا،با وجود ظرفیت های توسعه در مناطق روستایی،نیاز کمتری به ایجاد زیر ساخت ها و امکانات تازه خواهد بود. بر این اساس استفاده از ظرفیت های محلی برای توسعه به عنوان یکی از اهداف اساسی توسعه محلی در کشورهای مختلف است.

ادامه دارد…