اصلاح ساختارهای ناسازگار

دیدگاه هایی درباره ی اصلاح ساختارهای ناسازگار ناشی از حاشیه نشینی های شهری

(با نگرش به تجارب کشورهای جنوب شرقی آسیا)

الف_مهاجرت و افزایش جمعیت شهرها

جابه جایی جمعیت و مهاجرت از روستاها به شهرها و از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ سابقه ای نزدیک به 2 قرن دارد.شروع تحولات صنعتی در اروپا مبدا مهاجرت های پر دامنه ی دنیای جدید بوده است.قبل از انقلاب صنعتی مهاجرت و جابه جایی های اقوام به دلیل جنگ،قحطی و بیماری بوده است و مهاجرت های بین قاره ای با ماهیتی متفاوت با مهاجرت های ناشی از دگرگونیهای جهان صنعتی وجود داشت.هر چند که رویدادهای بزرگی مانند جنگ ها و انقلاب های اجتماعی تاثیر زیادی در جا به جایی جمعیت رو به افزایش جهان داشته است،

اما تحولات سده های 19 و 20 ،ایجاد کانون های توسعه و فعالیت را ،باید عامل عمده ی جا به جایی جمعیت دانست.

هدف مهاجران پیدا کردن کار،درآمد بیش تر،امنیت،رفاه بهتر و برخورداری از شهرنشینی بوده است.اختلاف امکانات بین نقاط آباد و محروم نیز جهت حرکت مهاجرت ها را تعیین می کرده است.

تاکنون نظرات زیادی از طرف سیاست مداران و مدیران شهری در مورد ضرورت مهار مهاجرت ها و کاهش فاصله نقاط مهاجر فرست و مهاجر پذیر ارایه شده،ولی این نظرات هیچ گاه کارساز نبوده است.جامعه شناسان شهری شهرنشینی را حق می دانند و به انحصار آن در میان شهرنشینان فعلی (و شاید مهاجران قبلی)معتقد نیستند.

ادامه دارد…