گردشگری

گردشگری

واژه گردشگری نخستین بار در سال 1811در مجله انگلیسی به نام اسپورتینگ ماگازین آمد.در آن زمان این لغت به معنای مسافرت به منظور تماشای آثار تاریخی و بازدید از مناظر طبیعی برای کسب لذت به کار می رفت.

به دلیل اثرات چشمگیری که فعالیت های گردشگری در اقتصاد مناطق پذیرنده گردشگران بر جای می گذارد توجه فراوانی به این زمینه از فعالیت معطوف می گردد.پیچیدگی و تراکم موجود در زندگی شهری عده زیادی از مردم را متوجه طبیعت می کند و در این میان،مناطقی که دارای توان ها طبیعی با ارزش تری باشند بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.به این ترتیب جریانات گردشگری به منظور بهره برداری از آرامش و زیبایی طبیعت بدان سمت شکل می گیرد.

تلاش های زیادی برای تعریف گردشگری و تقسیم بندی گردشگران صورت گرفته است ولی به صور عمده تعاریف گردشگری به دو قسمت تقسیم می شوند،قسمتی که فعالیت های اجتماعی آن را مورد بررسی قرار می دهد و قسمتی که نمایانگر فعالیت اقتصادی یا صنعتی است.

گردشگری روستایی بخشی از بازار گردشگری و منبعی برای اشتغال و درآمد بوده و می توان آن را ابزار مهمی برای توسعه یاقتصادی_اجتماعی و اکولوژیکی جوامع روستایی قلمداد کرد.در بسیاری از کشورها این امر با خط مشی های کشاورزی در ارتباط است و غالبا به عنوان راهبردی برای حفظ محیط زیست و فرهنگ سنتی روستایی ارتقاء داده می شود.مسلما گردشگری نقش اساسی در میزان توسعه و حفظ ذخایر نواحی روستایی ایفا می کند.

گردشگری روستایی در برگیرنده دامنه ای از فعالیت ها،خدمات مربوط به تفریح و آرامش گردشگران است که به وسیله ی کشاورزان و مردم روستایی برای جذب گردشگران به مناطق خود به منظور کسب درآمد صورت می گیرد.

در اروپا گردشگری روستایی معمولا برای توصیف کشاورزان(گردشگری مبتنی بر مزرعه) به کار برده می شود؛اما در صورت لزوم همه فعالیت های گردشگری در نواحی روستایی صورت می گیرد.

گردشگری روستایی تنها شامل گردشگری کشاورزی نیست.بلکه همه فعالیتهای گردشگری روستایی را در بر می گیرد.

در تعریفی دیگر از گردشگری روستایی،به مجموعه ی فعالیتهایی اطلاق می شود که از طریق فعالیت های گردشگری مانند تامین اقامتگاه،غذا،یادگیری،آموزش درباره یروستا و مزرعه،درآمدهایی را برای ساکنان آن سکونتگاه های روستایی ایجاد می کند.

به هر حال گردشگری روستایی،گردشگری زراعی و کشاوزی زراعی و کشاورزی را در بر میگیرد و به تبع آن ارائه ی خدماتی نظیر اسکان و وسایل تفذریحی و برپایی جشن ها و مراسم محلی،تولید و فرش صنایع دستی و محصولات کشاورزی و غیره به گردشگران را شامل می شود.