3 آذر 1403

باشگاه کشاورزان جوان

کانون روستازادگان سرزمین آفتاب

نهضت راهبردی ترویج کشاورزی

کارگزاران ترویج کشاورزی جهت دستیابی به نتایج مطلوب نیازمند برخورداری از مهارت های حرفه ای و نیز بهره گیری از روش شناسی های مشارکتی هستند.نهادهای بین المللی و اهداگران فعال در حوزه ترویج و توسعه کشاورزی از طریق توسعه روش شناسی ها و رهیافت های مناسب به این استلزام جامه عمل پوشانده اند.از این بین،فائو به طراحی و تسهیل پیاده سازی نهضت راهبردی ترویج بر پایه بهبود پیوند ترویج با تحقیقات و بهره گیری از رسانه های محلی و نیز،برنامه ریزی نظام مند،از پایین به بالا و مشارکتی با هدف بهبود ارایه خدمات ترویجی به کشاورزان جهت تسهیل تغییر سازنده در دانش،نگرش و رفتار آنها،همت گماشته است.

نهضت راهبردی ترویج از شماری عناصر راهبردی برخوردار است.

(1) با کمک بهره گیری از پیمایش مشارکتی دانش،نگرش و رفتار و شناخت نیازهای کشاورزان،پیام های مناسب طراحی می شوند و از روش یا روش های مناسب جهت رسانش پیام ها برای بهبود دستاوردهای آموزشی و سطح اثربخشی فعالیتهای ترویجی بهره گرفته می شود؛

(2) مشارکت کشاورزان و نیز،کنشگران اجتماعی و رسانه ای در نیاز سنجی،طراحی و رسانش پیام های ترویجی،مناسب خدمات ارائه شده و پاسخگویی کارگزاران امر را سبب می شود.در کتاب خود،(نهضت راهبردی ترویج)را به عنوان یک برنامه ترویجی راهبردی،مسئله گشا و مشارکت محور تعریف نموده است که برای یک دوره زمانی معین می شود و هدف آن ،افرایش سطح دانش،آگاهی مخاطبان و اصلاح نگرش ها یا رفتارهای آنجا در جهت پذیرش یک نوآوری یا فناوری ارایه شده است.

در این راستا،با استفاده از پیام های از پیش آزمون شده در زمینه موضوعات مشخص و نیز با کمک مواد آموزشی چند رسانه ای از فعالیت های اطلاع رسانی،آموزشی و مداخله گری ارتباطی حمایت می شود.از لحاظ روانشناسی،نهضت راهبردی ترویج بر مشارکت کنشگران درگیر در برنامه های ترویجی،متخصصان موضوعی،محققان و عامه مردم  در تعیین نیازها،برنامه ریزی راهبردی،مدیریت نظام مند و پیاده سازی نظام مند و پیاده سازی میدانی برنامه ترویج کشاورزی تاکید می ورزد.

بطور کلی،پیمایش مشارکت دانش،بینش و رفتار کشاورزان در پرتو یک چارچوب سیستمی می تواند نتایج زیر را در پی داشته باشد:

الف)ارایه بازخورد به تحقیقات؛

ب)برنامه ریزی و تامین درون داد شناختی برای مهیاسازی پیام های ترویجی،

ج)فراهم نمودن پایه و اساسی برای ارزشیابی فرآیند های ترویجی.

About Author