سه استراتژی اساسی برای توسعه کارآفرینی روستایی وجود دارد:
یکی جذب کسبوکارها از دیگر مناطق (بهخصوص مناطق شهری) به روستاها، که درمجموع و از نگاه ملی چندان مفید نیست.
دوم حفظ و توسعه کسبوکارهای موجود از طریق سیاست حمایتی، که عموماً سیاستگذاران و مدیران کشور به آن توجهی نمیکنند.
سوم حمایت از ایجاد و تولد کسبوکارهای جدید از دل خود مناطق روستایی، که معمولاً مدنظر هست اما نیازمند برنامهریزی منسجم و بلندمدت هست.
22_به نظر میرسد هیچ گروهی مستعدتر از فارغالتحصیلان روستازاده برای امر کارآفرینی روستایی باشند. ایجاد شرایطی مناسب برای فعالیت و جذب این افراد به فضاهای روستایی از مهمترین مسائل پیش روی مدیران توسعه روستایی است: ایجاد شهرکهای کسبوکاری، ایجاد مراکز رشد (انکوباتور) روستایی و پارکهای کارآفرینی، اعطای تسهیلات و امکانات به آنها، ارائه آموزشهای کارآفرینی نیز بپردازنددر مناطق روستایی و نقاط واسط، ایجاد مراکز آموزشی، تحقیقاتی و علمی در مناطق روستایی مستعد و تقویت ارتباطات ابن گونه مراکز با روستاها، تحریک و انگیزش آنان به توسعه و آبادانی زادگاههای خود از طریق مدیران و رهبران کشور.
23_ایجاد فضای مدیریت مشارکتی در روستاها و همراه نمودن آنان در تصمیمگیری انجام شونده در مورد خود آنان ازجمله مهمترین سازوکارهای توسعه روستایی و بسط کارآفرینی است. روحیه مشارکتجویی در توسعه منطقه خود، از مهمترین الزامات و پیشرانهای کارآفرینی روستایی محسوب میشود که از طریق بسط مردمسالاری در سطح روستاها ناشی میشود. شوراها از مهمترین سازوکارهای این امر هستند. کمک به ایجاد تعاونیها و مشارکت در فرایند تکامل و موفقیت آنان از مهمترین اقدامات دولتها محسوب میشود.
More Stories
سخنان امام صادق علیه السلام درباره کشاورزی
ظرفیت های توسعه کارآفرینی در مناطق روستایی
آموزش های روستایی در خدمت رشد و تعالی روستائیان