به نظر من،اساسی ترین کار این مجموعه ،این است که بر اساس آن هدفها و سیاستهایی که گفته شده ،برنامه ریخته بشود و معلوم گردد که ما از اول تا آخر امسال،چه کارهایی را باید بکنیم و تا کجا باید پیش برویم.بعد آخر سال بسنجیم،ببینیم شد یا نشد.برنامه های پنج ساله و ده ساله ریخته بشود.ما باید عن بصیره پیش برویم.
برنامه ریزی باید اصولی و عمومی و کلان باشد.البته اگر جزئیات هم فرض بشود،خوب و لازم است؛منتها باید با آن حالت بلند نظری باشد،تا انسان بتواند هر شرایطی را به خدمت بگیرد.
بایستی یک تقسیم بندی صحیحی انجام بگیرد بین تلاشها و فعالیتهائی که باید بشود،و بین این مسیری که ما تا آن اهداف داریم.تا در برهه ای از زمان،
به تناسب امکان آن برهه،پیشرفت کرده باشیم.
ما باید بدانیم که برای حوزه های علمیه،به برنامه ریزی احتیاج داریم.باید گروههای متخصص و متمحض در برنامه ریزی،برای این کار باشند؛بنشینند و مرتب به حوزه ی علمیه و مسیر آن،نگرش داشته باشند و برای فردا و فرداهایش،برنامه ریزی های علمی کنند.
دعا می کنیم که ان شاءالله برنامه ریزی عمومی حوزه ی علمیه قم و حوزه های علمیه دیگر،به آن شکلی بشودکه بتواند پاسخ نیازهای فراوان را بدهد و به حسب زمان و نیاز،تطور لازم را پیدا کند و همان چیزی بشود که بتواند نگرانی را از کسانی که برای آینده ی دنیا نگرانند،تا حدود زیادی برطرف کند.
کانون روستازادگان سرزمین آفتاب
More Stories
ضرورت کار تشکیلاتی
پیش درآمدی برای برنامه ریزی فردی و اجتماعی (8)
پیش درآمدی برای برنامه ریزی فردی و اجتماعی (7)