گردشگری روستایی(4)

گردشگری اجتماعی

در این نوع گردشگری هدف اجتماعی مورد توجه است مانند دیدار اقوام و دوستان (سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان مازندران،1383،27. این نوع توریسم نوع دیگری از گردشگری است که به تازگی رونق یافته است.هر جامعه در لایه های مختلف اجتماعی خود دارای جاذبه های زیادی است که این شیوه ها برآیند زندگی اجتماعی مردمان هر ناحیه است.در توریسما جتماعی تورها صرفا (جهت بازدید از سیوه های زندگی جوامع مختلف،آشنایی با جشن ها و آیین های محلی،چشیدن غذاهای محلی و آشنایی با نژاد،دین،ساختار جامعه و مراسم های مختلف برپا می شوند.

این نوع گردشگری در کشورهای توسعه یافته از گران ترین و پرهزینه ترین شیوه های جهانگردی به شمار می آید.

ایران نیز علاوه بر طبیعت منحصر به فرد،جاذبه های معماری،تاریخی و فرهنگی؛از جاذبه های خاص اجتماعی نیز برخوردار است که بر جذابیت های این منطقه افزوده و ایران را به یکی از متنوع ترین و دیدنی ترین کشورهای جهان تبدیل کرده است،وجود قوم های متعدد در ایران،فرهنگ ها و آیین هایی گوناگون،غذاها و خوراکی های لذیذ،همراه با ویژگی های خاص مردم نگاری؛در مجموع دیدنی های کم نظیری را فراهم نموده و ایران را به نمایشگاه جاذبه های اجتماعی تبدیل کرده است. در تاریخ فرهنگ و تمدن ایرانی،جشن ها و روزهای عید؛ریشه در تاریخ افسانه ای ایران باستان؛یعنی دوره پیشدادی دارند.

جشن های باستانی علاوه بر جشن های مذهبی و آیین های محلی از مهم ترین جاذبه های اجتماعی ایران به شمار می روند که در میان آذری ها،گیلکی ها،خراسانی ها،کردها،لرها،بلوچ ها،کرمانی ها،مازنی ها و دیگر اقوام ایرانی به شیوه های متفاوتی اجرا می شوند.کوچ نشینی کهن ترین شیوه ی زیست بشر است که پابرجا بودن آن تا عصر حاضر از بزرگ ترین جاذبه های این شیوه ی خاص معیشتی است و همین شیوه ی زندگی سبب شده ایلات و عشایر ایران (دیدنی ترین جاذبه عصر تکنولوژی)لقب بگیرند.

در حوزه باختر و جنوب ایران رشته کوه های زاگرس کشیده اند که دارای بیش از ده میلیون هکتار جنگل بلوط،بادام کوهی،پسته وحشی و آب و هوای مرطوب و مراتع غنی است.

وجود خصوصیات طبیعی یاده شده ایلات و عشایر متعددی در این منطقه پراکنده شوند و جلوه های زیبایی از زندگی عشایری را به نمایش بگذارند.عشایر به شیوه ای زیبا و باورنکردنی طی قرن ها و سال های طولانی اقدام به حفظ سنن و آداب و رسوم گذشته خود نموده اند و این اصالت امروزه به جاذبه ای برای صنعت گردشگری ایران تبدیل شده است.

عشایر ایران،دارای لباس های منحصر به فرد،شیوه ی زندگی و معیشت خاص،آداب خاص رفت و آمد به ییلاق و قشلاق،جشن های ازدواج،مراسم سنتی سوگواری،تنوع رنگ ها و صنایع دستس بسیار زیبا هستند که به واسطه این جاذبه ها به دیدنی ترین جاذبه های اجتماعی ایران تبدیل شده اند.

غذاهای محلی و سنتی ایران نیز از مهم ترین عنصرهای دخیل در صنعت گردشگری است.امروزه؛جاذبه های خوراکی توانسته پا از رفع نیاز آدمی به انرژی؛فراتر گذارده و انگیزه ای باشد برای عزیمت به نقطه ای دور جهت برخورداری از تجربه ای لذت بخش جهت مصرف غذاهای محلی و سنتی.

گفته می شود؛بیش از 3200 نوع غذای محلی در ایران وجو دارند که فقط ترتیب دادن نمایشگاه غذاهای ایرانی،جاذب گردشگران بسیاری از سراسر جهان خواهد بود.هر یک از غذاهای ایرانی با توجه به تعدد فرهنگ ها و قومیتدها در ایران؛شیوه پخت و دستورالعمل خاصی دارند.مهم ترین غذاهای مخصوص ایران که کم و بیش رنگ ملی دارند؛عبارت اند از : پلو ،آبگوشت،چلو کباب،کباب و آش؛که هر یک از این غذاها به شیوه های متفاوتی تهیه می شوند و طعم آن ها همواره برای گردشگران لذیذ و به یادماندنی خواهد بود.

ادامه دارد…