گردشگری روستایی(12)

گردشگری در ایران

ایران سرزمینی دارای وسعت جغرافیایی بالا،تنوع آب و هوایی و شرایط اکوزیستی متفاوت،با تنوع و غنای قومی و فرهنگی؛کشوری با 30 استان در اشکال شهری و روستایی و جاذبه های تاریخی،مذهبی و فرهنگی بسیار همچون قاره پهناوری است که در قالب یک کشور جای داده شده است.بطوری رکه این به لحاظ جابه های توریستی در میان 10 کشور برتر دنیا قرار دارد و قرار است در چشم انداز 20 ساله کشور 2 درصد از گردشگران بین المللی جذب ایران شوند؛رقمی که از دیدگاه دبیر کل سازمان جهانی جهانگردی،اما شدنی است،ایران کشوری است که جاذبه های گردشگری آن بنا بر اظهار نظرهایی که جهانگردان و بازدیدکنندگان از آن داشته اند،هر گردشگری را به وجد آورده است.

جدا از جاذبه های تاریخی که در نوع خود در سطح جهانی بی نظیر هستند.وجود برخی موهبت های طبیعی چون روستاهای تاریخی و شگرف،میراث غنی و تمدنی،جلوه هایی بی نظیر از اکوتوریسم و … هر کدام در نوبه خود می تواند گردشگری در ایران را با تحولی بزرگ روبرو سازد.با وجود پتانسیل های بالای گردشگری در ایران را با تحولی بزرگ روبرو سازد.با وجود پتانسیل های بالای گردشگری،عدم اطلاع مردم حتی برای مردمان بومی از این استعدادها و پتانسیل های بالای گردشگری،عدم اطلاع مردم حتی برای مردمان بومی از این استعدادها و پتانسیل های بالا،به دلایل متفاوت و عدم نهادینه شدن فرهنگ پردشگری نکته بسیار مهمی باشد که به نوبه خود باید مورد بررسی قرار گیرد.

توریست یا گردشگری در ایران پدیده ای فصلی و در نواحی محدود و بیشتر به صورت منطقه ای می باشد و در قسمت پگردشگری خارجی بیشتر به عنوان بازاری برای کشورهای همسایه محسوب می شود و لازم است تا برای جلب گردشگر برای بازارهای داخلی برنامه ریزی های دقیق تر انجام گیرد. چرخه داخلی این صنعت تحت تاثیر عوامل بسیاری هنوز نتوانسته است جایگاه اقتصادی و درآمدزای در شان خود را به دست آورد و باید برای مبادله با بازارهای بین المللی و تاثیرات سازنده آن زمینه لازم وجود داشته باشد.

از اجماع نظرات کارشناسی دست اندرکاران گردشگری در ایران چنین برمی آید که باید با برنامه ریزی دقیق تر مجموعه ای به هم تنیده از مسائل زیربنایی،زیرساختاری،حقوقی،خدماتی و حتی سیاست خارجی گردشگری را مدیریت نمود تا ایران بتواند سهم خود را از سبد جهانی گردشگری بازگیرد.

ریمون ماتیتز فریل_دبیر کل گردشگری اسپانیا_در بازدیدی که از ایران،چهار محور توسعه مسایل فرهنگی،استفاده از تکنولوژیک ها و روش های جدید صنعت گردشگری،کاربری اماکن تاریخی،در مورد تامین اقامتگاه های گردشگری و همچنین آمار و توریسم و چگونگی برنامه ریزی جهت اجرای طرح های گردشگری را از جمله محورهای مهم برای رشد گردشگری در ایران معرفی کرد و می افزاید:گردشگری صنعتی است که همگان با آن آشنایی دارند و در مورد آن اظهار نظر می کنند در صورتی که این صنعت یک علم و دانش جهانی است و مهمترین عنصر در آن تولید محصولات توریستی است.

به گفته وی 10 قاعده عمده این علم عبارت است از:سرمایه گذاری مناسب،توسعه توریست داخلی،تولید محصولات توریستی،تبلیغات و بازاریابی،افزایش تقاضای مسافرت،ارتقای کیفیت و کاهش قیمت و نگاه اقتصادی به صنعت توریسم و باید توجه داشته باشیم که تنها تکیه بر جذابیت های فرهنگی و تاریخی راه گشای صنعت توریسم نیست.

حفظ محیط زیست و میراث های فرهنگی و ارزش نهادن و احترام به ارزش های انقلاب اسلامی از معیارهایی است که گردشگران برای ورود به کشورمان باید رعایت نمایند،واقعیت این است که کاهش فاحش توریست خارجی ناشی از این عوامل نیست،بلکه تبلیغات سوء علیه ایران طی دو سه دهه گذشته از طرفی و عملکرد ما در جهت تبلیغات و جلب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی در راستای زیر ساخت های صنعت پر رونق گردشگری،از دلایل آن می باشد.ما اگر بخواهیم راه طولانی سایر کشورها را در کوتاه ترین مدت بپیمائیم،باید از مشارکت و همکاری آنها استفاده کنیم؛بدون مشارکت و سرمایه گذاری سایر بخش ها توان رقابتی ما در این زمینه از بین خواهد رفت،سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنعت توریسم و گردشگری و توجه ذولت به زیربناهای این صنعت باعث رونق و شکوفایی آن در در کشور خواهد شد.