گردشگری روستایی (11)

نظم

از شاخصه های بسیار مهمی که رعایت نکردن آن آسیب های سخت و جبران ناپذیری به سیستم گردشگری وارد می کند،نبود برنامه ریزی و نظم است.بی نظمی در یک مجموعه می تواند موجب سر درگمی و نارضایتی گردشگر شود و از سوی دیگر هزینه های عملیاتی میزبان را تا حد بسیار زیادی بالا برد تا آنجا که به نقطه آسیب پذیری یک مجموعه تبدیل شود،خواه این مجموعه یک سازمان سیاست گذار دولتی باشد یا یک تور تفریحی و یا شرکت هواپیمایی و یا یک هتل.

شانیت

باتوجه به آنکه یک فعال مسلمان در حوزه ی گردشگری ایمان دارد که تنها خداوند است که رزق و روزی می دهد و می داند خداوند هر که را دوست داشته باشد؛از آنجایی که نداند روزی فراخی می دهد و ثانیا ایمان دارد که هیچ کس را از روز حساب گریزی نیست،هیچ گاه به خود اجازه نمی دهد تا احکام و شئونات والای اسلامی را سبک شمارد،به عبارتی دیگر احترام و اجرای قوانین و دستورات الهی برای او ارزشی گران بهاست که موجب بهبود سطح فرهنگی و امنیت روانی اجتماعی و رضایت خاطر گردشگر می شود و بلکه مهم تر از آن برکت،عنایت و رضایت پروردگار را به همراه خواهد آورد.

امنیت

بدیهی است تا زمانی که گردشگر احساس امنیت و آرامش نکند نمی تواند از سفر خود لذت کافی را ببرد.هر چند این مسئله بیشتر یک زائده روانی و فکری است تا واقعیت که ریشه در تبلیغات سوء و اختلافات فرهنگی و سیاسی دارد اما بر طرف کردن این زائده همان قدر اهمیت دارد که برقراری امنیت در واقعیت.برخی از مصادیق امنیت را می توان به این شرح تبیین کنیم:

الف_فریب: گاهی گردشگر احساس می کند افرادی که او می بایست با آنان رابطه برقرار کند قصد فریب او را دارند،کسانی چون کارکنان هتل،فروشندگان،رهگذران و …

ب_سرقت: یکی دیگر از معضلات روانی امنیتی یک گردشگر،ترس از سرقت اشیای گرانبهاست.سرقت پول،گم شدن اشیای قیمتی و مرسولات نمونه هایی از این دست به شمار می روند.

ج_نگرانی های جانی: ترس از ضرب و شتم،آدم ربایی و تعرض یکی دیگر از نگرانی های یک گردشگر است که البته این نوع از نگرانی در میان کسانی که به صورت گروهی سفر نمی کنند بیشتر آزار دهنده است.

بهداشت

روشن است که هیچ کس از دیدن منظره ای زیبا اما پر از زباله،خوردن غذایی لذیذ در محیطی آلوده و استزاحت در فضایی کثیف و پر سر و صدا لذت نمی برد.بهداشت از جنبه های مختلف یکی از مهمترین مسایلی است که گردشگر با آن مواجه است و سلامت جسم و روح او از رعایت اصول سلامت در محیط تاثیر مستقیم می پذیرد و آرامش روانی و لذت بصری وی را تامین می کند.

اعانه یکی از عوامل مهم که باعث بهبود کیفیت سفر میشود مسئله کمک به نیازمندان است.این امر موجب می شود تا خداوند مهربان بسیاری از ناگواری ها و ناهمواری های سفر را هموار گرداند و گردشگر نهایت بهره و لذت را از سفر خود ببرد،کمک به گروههای خیریه،تصدق به صندوقاتاعانه و یا سفر به روستایی زیبا و استفاده از امکانات ایشان به قصد کمک به نیازمندان جامعه می تواند نمونه هایی از این اعانات باشد.پ

تجمل گریزی

شاخصه ای بسیار مهم که توجه نکردن به آن موجب تحمیل هزینه های سنگین،از بین رفتن صمیمیت و در پی آن مطلوبیت،کاهش سطح آرامش و رضایت گردشگر و مهم تر از همه نارضایتی خداوند می شوند.البته تفاوت بسیاری است بین ارائه خدمات مطلوب و تجمل گرایی؛تجمل گرایی به این معناست که (استفاده از وسایل و تولیداتی که در کیفیت خدمات تاثیر چندانی ندارد و بیشتر به عنوان ابزاری برای ایجاد تفاوت،جلب توجه،فخر فروشی و تجمل به کار می رود.)اما ارائه خدمات مطلوب با استفاده از زیبایی،سادگی،صمیمیت و کیفیت محقق می شود.

صرفه جویی

اصراف ننمودن در مصرف حامل های انرژی (برق،گاز و…)مواد خوراکی (غذا،نوشیدنی و…)،زمان و دیگر امکانات از رموز رسیدن به موفقیت است.البته باید گفت که صرفه جویی (نقطه مقابل گناه اصراف) مصرف نکردن نیست بلکه صحیح مصرف نمودن هرچیزی است.

ادامه دارد…