4 آذر 1403

باشگاه کشاورزان جوان

کانون روستازادگان سرزمین آفتاب

طرح حکمرانی روستایی_برنامه (تکام(14))

5_نظام خدمات بهداشت و درمان روستا

سلامت به صورت وضعیتی از رفاه کامل جسمی و اجتماعی است که نبود بیماری و نیز بهزه مندی از بالاترین استاندارد سلامت قابل دسترسی،بدون تبعیض فرهنگی،سیاسی،اقتصادی و اجتماعی را در بر می گیرد.در جمهوری اسلامی ایران برنامه های بسیاری در ارتباط با محیط روستا از سال 1358 اجرا شده است.با این همه شواهد حاکی از آنند که سطح سلامت نواحی پایین است.چالش ارتقای سلامت انسانها به عنوان یک حق اساسی و یک دارایی و سرمایه ارزشمند برای تمامی سطوح و طبقات اجتماع مطرح است.

امروزه دیدگاه های سلامت چشم انداز وسیع تری یافته و به عوامل تعیین کننده غیر طبی سلامت همچون عوامل روانی،اجتماعی توجه ویژه ای معطوف شده است.

بررسی ابعاد مختلف سلامت در روستا و تلاش برای ازتقاء آن نقش موثری در پایداری و پیشرفت همه جانبه نواحی روستایی دارد.

نظام بهداشتی درمانی کشور ایران ذر سه سطح کشوری،استانی و شهرستانی سازماندهی شده است.شبکه بهداشت و درمان شهرستان به عنوان کوچکترین واحد مستقل نظام بهداشت و درمان کشور محسوب می گردند و علاوه بر نظارت و پایش فعالیتهای مرکز بهداشت شهرستان و بیمارستان شهرستان،مسئولیت نظارت برکلیه فعالیت های بهداشتی درمانی بخش های منطقه تحت پوشش را بر عهده دارند.

لذا با توجه رشد تکنولوژیکی و همچنین برنامه پزشک خانوار و دورا پزشکی نخستین ائلئیت ما در روستاها(ایجاد نظام دوراپزشکی یا همان پزشکی از راه دور)می باشد که با همکاری وزارت بهداشت راه اندازی نموده و زیر نظر آن خدمات زیر کامل گردد.

1_تهیه سخت افزار دوراپزشکی

2_تکمیل نظام ارجاع و دوراپزشکی برای حل مشکل درمانی مردم روستا

3_تکمیل بیمه روستایی تمامی افراد

4_توسعه خانه های بهداشت و خدمات آنها

5_آموزش حداقل یک نفر بهورز زن و یک نفر بهورز مرد قابل دسترس در روستا

6_برگزاری دوره های پیشگیری و سلامت در سطوح مختلف

معیار ارزیابی این حوزه میزان آموزش دیدگان زن و مرد به عنوان بهورز،و میزان افزایش خدمات نظام ارجاع و دورا پزشکی در روستاهای استان بویژه دسترسی سهل به خدمات پارا کلینیکی است.

  • دومین اولویت آماده سازی و راه اندازی ارسال دارو به روستا و تقویت داروخانه های روستایی (خانه بهداشت).

معیار ارزیابی این حوزه میزان تقویت و تجهیز داروخانه های روستایی (خانه های بهداشت) از نظر داروهای مورد نیاز اکثریت مردم آن نواحی و نیز ایجاد پیک دارو برای موارد خاص می باشد.

سومین اولویت تقویت اورژانس زمینی و هوایی در مناطق روستایی است.

معیار ارزیابی این حوزه،ایجاد و تقویت اورژانس زمینی و هوایی در مناطق روستایی از نظر فاصله جغرافیایی تا مراکز درمانی و نیاز مردم منطقه می باشد.

ادامه دارد…

طرح حکمرانی روستایی_برنامه (تکام(15))

About Author