طرح حکمرانی روستایی_برنامه (تکام(10))

3_نظام آموزش و توانمندسازی دهیاران و تسهیلگران

توسعه روستایی،فرآیندی همه جانبه و پایدار است که در چارچوب آن ( توانایی های اجتماعی روستایی ) در جهت رفع نیازهای مادی و معنوی و کنترل موثر بر نیروهای شکل دهنده ی نظام سکونت محلی (زیست محلی،اجتماعی،اقتصادی و نهادی ) رشد و تعالی می یابد.یکی از ضرورت های دستیابی به پیشرفت همه جانبه روستا،توانمندسازی اقشار مختلف به معنی قدرت بخشیدن به این قشر از جامعه برای ایفای نقش برجسته در پیشرفت و مشارکت فعال آنها در تصمیم گیری می باشد.در اقع می توان گفت یکی از پیش شزط های محوری در شکل گیری و تکامل فرآیندهای توسعه پایدار وجود سیاست ها،برنامه ها و مداخلات چند بعدی در جهت توانمندسازی روستاییان به منظور مشارکت فعال آنان در تحقق مداخلات چند بعدی در جهت توانمندسازی روستاییان به منظور مشارکت فعال آنان در تحقق بخشیدن به اهداف کوتاه مدت،میان مدت و بلند مدت پیشرفت همه جانبه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی می باشد.از این رو در ادامه،سیاست ها و برنامه های قرارگاه جهادی جهت ارتقای آموزش و توانمندسازی روستاییان به همراه معیار ارزیابی آنها تشریح گردیده است.

1_آموزش :

آموزش رکن مهم در ارتقاء جایگاه و افزایش توانمندی دهیاران،روستاییان و مسئولین مرتبط با روستاهاست.ارزیابی ها نشان می دهد در این حوزه موانعی از جمله به،کمبود منابع مالی و اعتبارات آموزشی،کمبود تخصص و دانش فنی دهیاران،فقدان نظام برنامه ریزی موثر و راهبردی مناسب برای توسعه اقتصادی در روستاها،کمبود توانایی در تفکر خلاق و پیش بینی تیازهای بازار برای محصولات روستایی،کمبود دسترسی به فن آوری های جدید و نوآوری های صنعتی در روستاها،کمبود ارتباطات و شبکه سازی با سایر کسب و کارها و مراکز تجاری در شهرها،نبود محیط مناسب برای اجرای آموزش های مورد نیاز در روستاها و عدم توجه به نیازهای خاص روستاییان و عدم تعادل با جامعه محلی از سوی برخی دستگاههای متولی اشاره کرد.

بدین منظور اقدامات و برنامه هایی توسط قرارگاه به شرح ذیل سامان می یابد:

تدوین برنامه جامع آموزش،توانمندسازی و کارآفرینی روستایی مبتنی بر آموزش جامعه هدف،توانمندسازی روستاییان،کارآفرینی با رویکرد توسعه نظام نوآوری،_هم افزایی دستگاههای مختلف در حوزه آموزش و توانمندسازی.

توسعه جامعه هدف آموزش شامل: دهیاران،اهالی ساکن در روستا،مسئولان مرتبط با فعالیت های روستایی(بخشدار،فرماندار،معاونین استاندار،استانداران،مدیران مرتبط روستایی،کارشناسان روستایی در دستگاههای مختلف و…)،تسهیلگران و دیگر افراد و گروه هایی که در فعالیت های روستایی شرکت دارند.

تدوین و اجرای برنامه های آموزشی دهیاران و مسئولان مرتبط در سه سطح؛آموزش های متمرکز کشوری (حداقل 2 دوره تا پایان سال)،دوره های متمرکز استانی (هر استان حداقل 3 دوره) و دوره های مجازی (حدود 100 سر فصل)

همکاری در اجرای دوره های آموزشی ویژه دهیاران توسط سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور

پیگیری اجرای دقیق تفاهم نامه با دانشگاه آزاد اسلامی در خصوص ایجاد رشته حکمرانی روستایی و برگزاری دوره های پودمانی مشترک

برگزاری آموزش های مورد نیاز در راستای تحقق اهداف و راهبردهای 16 نظام مصوب قرارگاه

برگزاری جلسات مشترک با دستگاههای مختلف مرتبط با فعالیت های روستایی از جمله جهاد کشاورزی،منابع طبیعی،محیط زیست،وزارت نیرو و … به منظور بهره گیری از ظرفیت های آنها در حوزه آموزش و ترویج و جهت دهی برنامه های آنها در راستای تحقق اهداف قرار گاه جهادی

شناسایی ظرفیت های انسانی کشور در حوزه آموزش روستایی و تسهیل گری در دانشگاه ها،مراکز علمی و پژوهشی و دستگاههای اجرایی

همکاری با دانشگاه های مختلف کشور برای جهت دهی انجام پژوهش ها و پایان نامه های دانشجویی در مقطع تحصیلات تکمیلی با رویکرد تحقق اهداف و اولویت های قرارگاه

پیگیری برای افزایش بودجه های آموزشی و توسعه برنامه های آموزشی دستگاه ها

معیار ارزیابی این حوزه شاخص های کمی چون تعداد دوره های آموزشی و تعداد نفرات آموزش دیده و شاخص های کیفی چون: افزایش سطح دانش و تخصص فنی روستاییان و افزایش سطح رضایتمندی جامعه محلی از برنامه های آموزشی و توسعه اقتصادی می باشد.

2_نوانمندسازی:

تاکنون پروژه های متعددی در راستای توانمندسازی روستاییان از سوی دستگاههای مختلف به اجرا درآمده اما نه تنها همه روستاها و مناطق را در بر نگرفته بلکه همین پروژه ها نیز با کاستی هایی روبرو بوده اند.عدم تامین مالی و اعتباری کافی برای پیاده سازی برنامه های توانمند سازی در روستاها،کمبود توانمندی های فنی و تخصصی در جامعه روستایی برای پیاده سازی برنامه های پیاده سازی برنامه های توانمندسازی،کمبود تجهیزات و امکانات فنی و فرهنگی در روستاها که مانع از توسعه اقتصادی و آموزشی می شود و نیز عدم توجه به نیازهای واقعی جامعه روستایی و عدم شناخت دقیق از مشکلات آنها بخشی از این کاستی ها بوده اند.ضمن اینکه همکاری و هماهنگی مورد نیاز بین سازمان های مختلف برای پیاده سازی برنامه های توانمندسازی در روستاها در سطح نازلی بوده است.

قرارگاه به عنوان یک اولویت،به دنبال پیگیری راهبردهای ذیل برای توانمندسازی هر چه بیشتر جامعه روستایی است:

اجرای طرح توانمندسازی جامعه محور در روستا ها مبتنی بر آموزش تسهیل گران،شناسایی و آموزش جامعه محلی و اجرای پروژه های اولویت دار در حوزه توانمندسازی و کارآفرینی

اجرای طرح توسعه نظام نوآوری روستایی به منظور کارآفرینی و ایجاد اشتغا پایدار از طریق سازماندهی جامعه محلی

تامین منابع مالی و اعتباری کافی برای پیاده سازی برنامه های توانمندسازی در روستاها از طریق افزایش بودجه های مختص به توسعه روستایی و همچنین جذب سرمایه گذاری های خصوصی

ارائه دوره های آموزشی و تخصصی در حوزه های مختلف به جامعه روستایی به منظور افزایش توانمندی های فنی و تخصصی آنان

تامین تجهیزات و امکانات فنی و فرهنگی در روستاها به منظور تسهیل در توسعه اقتصادی و آموزشی

برگزاری نشست ها و جلسات با جامعه روستایی به منظور شناخت دقیق از نیازهای آنان و گیاده سازی برنامه های توانمندسازی بر اساس این نیازها

افزایش همکاری و هماهنگی بین سازمان های مختلف به منظور پیاده سازی برنامه های توانمندسازی در روستاها و جلوگیری از تداخل برنامه ها

معیار ارزیابی این حوزه شاخص های کمی چون تعداد دوره های اموزشی و تعداد نفرات آموزش دیده،افزایش میزان بودجه اختصاص یافته به این حوزه،برگزاری میزان جلسات با روستاییان و احصاء نیازهای دقیق آنان،و شاخص های کیفی چون تغییرات در درآمد و اشتغال مردم روستا می باشد.این شاخص نشان می ده که آیا برنامه های توانمندسازی موجب افزایش درآمد و اشتغال مردم روستا شده است یا خیر.

ادامه دارد…