تعاونی های روستایی (4)

کارآفرینی روستایی

نقش و جایگاه روستاها در فرایندهای توسعه اقتصادی،اجتماعی و سیاسی در مقیاس محلی،منطقه ای،ملی و بین المللی و پیامدهای توسعه نیافتگی مناطق روستایی چون فقر گسترده،نابرابری فزاینده،رشد سریع جمعیت،بیکاری،مهاجرت،حاشیه نشینی شهری،و غیره موجب توجه به توسعه روستایی و حتی تقدم آن بر توسعه شهری گردیده است.

به نظر مایکل تودارو (ضرورت تقدم و توجه به توسعه روستایی نسبت به توسعه شهری به این علت نیست که اکثریت جمعیت جهان سوم در مناطق روستایی قرار دارند،بلکه به این علت است که راه حل نهایی مسئله بیکاری و تراکم جمعیت،بهبود محیط روستایی است.

بنابراین،یکی از اهداف کلان توسعه در اغلب کشورها و از جمله کشور ما،کاهش بیکاری و توسعه فعالیت های شغلی است.

با نگاهی به روند رشد و توسعه جهانی در می یابیم که با افزایش و گسترش فناوری های پیشرفته،نقش و جایگاه کارآفرینان به طور فزاینده ای بیشتر می شود.اکنون در عرصه های جهانی،افراد خلاق،نوآور و مبتکر به عنوان کارآفرینان،منشا تحولات بزرگی در زمینه های صنعتی،تولیدی و خدماتی شده اند و از آنان نیز به عنوان قهرمانان ملی یاد می شود.چرخ های توسعه اقتصادی همواره با توسعه کارآفرینی به حرکت در می آید.

اکثر اقتصاددانان و صاحب نظران معتقدند: کارآفرینی نیروی اصلی توسعه اقتصادی به حساب می آید،که با استفاده از تغییر و نوآوری،رشد تولید و خدمات را به وجود می آورد.

بنابراین از یک سو مسائل و مشکلات موجود در روستاهاست.از سوی دیگر با توجه به ویژگی های کارآفرینان و اهمیت و نقش کارآفرینی در شناسایی فرصت های جدید شغلی و ایجاد اشتغال،افزایش ثروت،رشد تولید و خدمات می تواند به عنوان راهبرد جدیدی برای کاهش بیکاری،افزایش درآمد،کاهش فقر و جوگیری از مهاجرت های روستایی در واقع به عنوان یک راهبرد و استراتژی جدید در توسعه روستایی مطرح می شود.و می توان گفت که توسعه روستاها در مقایسه با گذشته،پیوند گسترده تری با مفهوم کارآفرینی یافته است.

توسعه کارآفرینی یکی از نیازهای جدی اقتصادی،اجتماعی و سیاسی هر کشوری است.به خصوص در کشور ایران که وابستگی اقتصادی به درآمد سرانه نفتی،نیاز به سرمایه گذاری در بخش های مختلف،گرایش به تعدیل نیروی انسانی در سازمان های دولتی،بیکاری،نیاز به ایجاد اشتغال،تحریم های اقتصادی از جمله معضلات آن محسوب می شود.در این راستا،ترویج کارآفرینی به یک ضرورت اجتناب ناپذیر تبدیل گردیده است.

اشتغال و کارآفرینی یکی از عوامل اصلی در ثبات پایداری و نظم روستاهاست.کارآفرینی می تواند فرصت های جدیدی را برای روستاییان ایجاد کند تا درآمد و سرمایه خود را افزایش دهند.همچنین با ایجاد موسسات جدید و کسب و کارهای کوچک و منوسط استانداردهای زندگی در جوامع روستایی را بهبود بخشد. به هر حال،کارآفرینی روستایی در پی یافتن ترکیبی مناسب از منابع برای فعالیت های اقتصادی اعم از کشاورزی و غیرکشاورزی برای دستیابی به بیشترین سود ممکن است.

باید توجه داشت توسعه کارآفرینی،عموما به بازارهای مالی کارآمد،سیستم های ساده،اثربخش و شفاف مالیات بر درآمد،انعطاف پذیری بازار نیروی کار،قوانین ورشکستگی مبتنی بر واقعیت های دنیای کسب و کار،نیروی انسانی کارآفرین و… نیاز دارد.

به عبارت دیگر،توسعه کارآفرینی زمانی امکان ناپذیر است که ظرفیت های کارآفرینی وجود داشته باشد.ظرفیتی که به صورت سیستمی در برگیرنده تمام جنبه های شکل دهندگی و بسترسازی کارآفرینی باشد.بر این اساس در اینجا ظرفیت به توانایی انجام دادن اهداف و واسطی برای تبدیل داده ها به کارآیی لحاظ شده است.

سه استراتژی اساسی برای توسعه کارآفرینی روستایی وجود دارد :

1_جذب کسب و کارها از دیگر مناطق (به خصوص مناطق شهری) به روستاها،که در مجموع و از نگاه ملی چندان مفید نیست.

2_حفظ و توسعه کسب و کارهای موجود از طریق سیاست های حمایتی،که عموما سیاست گذاران و مدیران کشور به آن توجهی نمی کنند.

3_حمایت از ایجاد و تولد کسب و کارهای جدید از دل خود مناطق روستایی،که معمولا مدنظر می باشد اما نیازمند برنامه ریزی منسجم و بلند مدت می باشد.

ادامه دارد…