تاکید قرآن بر کارآفرینی خلاق

در قرآن کریم طی آیات متعددی،خداوند بشر را به استفاده و شناخت نعمت هایی که برای توسعه معیشت وی آفریده است.

تشویق و ترغیب می کند. در برخی موارد مثل آیات 69_65،81_80 و 114 سوره نحل صریحا بشر را به استفاده و نحوه بهره گیری از این نعمت های الهی هدایت می کند که نشانگر کارآفرینی خردمندانه و هوشمندانه و خلاقیت گرا است. (بناء رضوی،1382، ص 198).

از این دیدگاه،عامل اصلی توسعه و رشد خود انسان است که همراه با بهره گیری از مواهب الهی از قبیل استفاده از درختان،مواد ساختمانی،کوه ها،کشتی ها، صنایع،صنایع،پولادسازی، وسایل حمل و نقل هوایی و زمینی و بهره گیری از علم و تکنیک های مختلف جدید،رسیدن به هدف توسعه و رشد،عدالت اقتصادی_اجتماعی اسلام را ممکن می سازد.

آنجا که استقلال و آزادی جامعه مسلمانان لازمه اش نیازمن نبودن به جوامع دیگر و رسیدن به خودکفایی است،توسعه و رشد در سطح داخلی به معنای رهانیدن افراد نیازمند از قید گرسنگی،بیماری،جهل و گرما سرما است و در سطح خارجی و جهانی آزادی امت اسلام از اسارت،استعمار و استثمار پلید کشورهای استکباری است.

به همین جهت،اسلام فرا گرفتن جمیع فنون و صنایع و شیوه هایی را که جامعه اسلامی به آن ها بستگی دارد،بر تمام مسمانان واجب ساخته و دستور فرموده است.

و اعدوالهم ما استطعتم من قوه هر چه می توانید نیرو برای آنان فراهم آورید. ( انفال،آیه 60 )

اسلام بر مسلمانان واجب گردانیده است در رشته های مختلف علمی،تولیدی،صنعتی و نظامی از عالی_ترین حد تخصص برخوردار باشند و در راه کسب این فنون و رشد و توسعه فعالیت های اقتصادی همواره تلاش و کوشش کنند.در تفسیر این آیه کریمه علامه طباطبایی می نویسد:

بر همه افراد است که قیام نموده دشمن را از خود و از منافع خود دفع نمایند و باید برای چنین روزی نیرو و اسلحه زیر دست داشته باشند،تا بتوانند منافع خود را از خطر دستبرد دشمن نگهدارند.گو اینکه پاره ای از ذخیره های دفاعی هست که تهیه آن جز از عهده حکومت ها بر نمی آید.لکن پاره ای دیگر هم هست که مسئول تهیه آن خود افرادند.چون حکومت هر قدر هم نیرومند و دارای امکانات زیادی باشد،به افراد محتاج است.پس مردم هم به نوبه خود باید قبلا فنون جنگی را آموخته و خود را برای روز مبادا آماده کنند.( واعدوا…،تکلیف است.)

بنابراین،برای رشد و توسعه اقتصادی و انسانی،دولت اسلامی از طریق همکاری با مردم می تواند بر تمام رشته های تولیدی و صنعتی که تولیدکنندگان به همکاری مالی یا فکری احتیاج داشته باشند به یاری آن ها اقدام کرده و تسهیلات علمی،فکری،آموزشی و مالی را جهت توسعه نیروی انسانی فراهم سازد. از این رو،دولت اسلامی می تواند با کسب تجربه هایی در شیوه های تولیدی و هماهنگ کردن نیروی انسانی و قرار دادن این تجربیات در اختیار بخش خصوصی و انتخاب سیاست های اقتصادی متناسب با موفقیت و نیاز مملکت،ثروت،امکانات اقتصادی،تولیدی و نیروی انسانی رسیدن به رشد و توسعه و حصول رفاه عمومی را تسهیل نمایند( بناء رضوی،1382ش،ص 199 ).