بی رغبتی به دنیا و تولید ثروت در کنار هم

امیرالمومنین،زهد و بی رغبتی به دنیایش؛مثل است

شایدبرجسته ترین و یا یکی از برجسته ترین موضوعات نهج البلاغه،زهد نهج البلاغه است.همین امیرالمومنین،در طول بیست و پنج سال ما بین رحلت پیامبر و رسیدنش به حکومت،از مال شخصی خود،کارهای آبادسازی میکرد،باغ درست می کرد،چاه حفر می کرد،آب جاری می کرد،مزرعه درست می کرد.عجیب این است که همه را هم در راه خدا میداد.

بد نیست بدانیم که امیرالمومنین یکی از پر درآمدترین آدمهای زمان خودش بوده است.از قوا آن حضرت نقل کرده اند که:(وصدقتی الیوم لو قسمت علی بنی هاشم لوسعهم)؛ صدقه ای که من از مال خودم خارج میکنم،اگر به همه بنی هاشم تقسیم کنم،آنها را کفایت می کند! درآمد امیرالمومنین، اینگونه بود، اما این انسان پر درآمد،زندگی اش جزو فقیرانه ترین زندگی ها بود؛زیرا همه را در راه خدا میداد.در زیر زمین رفت و چاه را حفر کرد.با دست خودش هم این کارها را می کرد.راوی گفت:دیدم آب مثل گلوی شتر از این چاه بیرون زد و جاری شد.امیرالمومنین،گل آلوده از چاه بالا آمد و همان لب چاه نشست و کاغذ خواست.در کاغذ نوشت این چاه از طرف علی بن ابی طالب بزای فلان اشخاص وقف است!آن چیزی را که شما در دوران حکومت امیرالمومنین ملاحظه میکنید،ادامه زندگی شخصی و خصوصی آن حضرت است که در دوران حکومتش هم این گونه از آب در می آید.

بی رغبتی به دنیا،با بنای دنیا_که خدای متعال این را وظیفه همه قرار داده است_منافات ندارد.دنیا را بسازید،زمین را آباد کنید،ثروت ایجاد کنید،اما دل نبندید،اسیر آن نشوید،غلام ثروت و پول و مال و منال نشوید،مقهور به آن نشوید،تا راحت بتوانید آن را در راه خدا انفاق کنید.آن توازن اسلامی،این است.از این قبیل،فراوان است که حالا اگر من بخواهم نمونه هایش را ذکر کنم،زمان زیادی میبرد.

رهبر معظم انقلاب اسلامی(مدظله الالی)