بنده اعتقادم این است که اتحاد تشکل های دانسجویی که اشاره شد.چیز خوبی است؛منتها نه به این معنا که همه تشکلها از بین بروند و یک تشکل به وجود آید؛این تجربه درستی نیست.چیزی نخواهد گذاشت که همان تشکل هم دچار مشکلات فراوان خیلی از تشکلها خواهد شد.راه درست این است که این تشکل های موجود،با تفاهم،حق بینی و آن چیزی که خاصیت دانشجوست،خودشان را به یکدیگر نزدیک تر کنند؛حرف حق را وسط بگذارند و جانب داریها و مخالفتها از استدلال و منطق ناشی می شود.
نکته دیگر این که کارهای دیگر هم از لحاظ فرهنگی،بعضی رسانه ای و بعضی نیمه رسانه ای در کشور می شود که اینها را رفیق به حساب بیاورید.مبادا رقیب بیاورید.یعنی توی محیط انقلاب و کارهای انقلابی مراقب باشیدکه نگاهتان همساز باشد با کسانی که در بسیاری از روشها موافق هستید،اما احیانا در یک گوشه ممکن است ناسازگاری وجود داشته باشد.این اهمیتی ندارد.با نگاه رقیب نگاه کنید،مثلا در همین مجموعه هایی که با بعضی از نهادهای انقلابی مرتبطند،دو یا سه جریان فرهنگی دیگر وجود دارد،هر کدام جای خود چیزهای خوبی هستند،با اینها کاملا رفیق و مانوس باشید.
برای اینکه ما بنیانهای سیاسی و اقتصادی و فرهنگی خود را مستحکم کنیم،پیش نیاز اولی قطعی ما،ایجاد وفاق و وحدت کلمه است.برای وفاق باید همه تلاش کنند.معنای وفاق این نیست که گروهها و تشکیلات و جناحهای گوناگون اعلام انحلال کنند؛نه،هیچ لزومی ندارد.معنای وفاق این است که نسبت به هم خوشبین باشند؛(رحماء بینهم) باشند.همدیگر را تحمل کنند؛در جهت ترسیم هدف های والا و عالی و برای رسیدن به آن ها به یکدیگر کمک کنند و از ایجاد تشنج،بداخلاقی،درگیری،اهانت و متهم کردن بپرهیزند.امروز به نظر من وظیفه ما این است.
من طرفدار حرکتهای مومنانه و متدینانه و طرفدار جوانی هستم که با انگیزه ی دینی در میدان سیاست،علم و اقتصاد وارد می شود.جوانی که شعارش ارزشهای دینی است،برای من مثل یک موجود مقدس و محبوب است.البته من همه جوانان را دوست دارم؛اما جوانانی که ارزشهای دینی برای آنها مهم است،در چشم من خیلی عزیزند.عده ای با تظاهر کردن به پایبندی به ارزشهای دینی،بی نظمی ایجاد می کنند که من با این کار موافق نیستم.یکی از چیزهایی که من از دانشگاههای زنجان خوشم آمد،این است که گفتنددر این دانشگاهها تشکل های گوناگون دانشجویی باهم با بی ادبی و هتاکی و بدگویی و دست به یقه شدن رفتار نمی کنند.این رویه ی خیلی خوبی است و توصیه می کنم همین طور باشید.هر کدام از تشکلها کار خود را انجام دهند؛اما باهم دوست باشند و به هم اهانت نکنند.البته چالش علمی و فکری برای پیش رفتن و رشد پیدا کردن،خوب است.مجموعه ای که دارای فکر سیاسی و اجتماعی است،افراد آن در گوشه ای جمع شوند و بنا کنند به استدلال کردن و حرف زدن.وقتی کارشان تمام شد،مجموعه دیگری که حرف اینها را قبول ندارد،در گوشه ی دیگری جمع شود و افرادش بنا کنند به استدلال کردن و حرف زدن.
و توصیه می کنم که از اختلاف نظرها،اختلاف سلیقه ها جدا پرهیز کنید.اختلاف سلیقه ها را کنار بگذارید،دنبال وجوه مشترک بگردید.من تعجب می کنم از کسانی که حاضرندرا با افرادی که از لحاظ دارا بودن ایدئولوژی مادی و الحادی نقطه ی مقابل ما هستند وجه مشترکی پیدا کنند اما با برادران مسلمانشان حاضر نیستند.بگردید دنبال وجه مشترک،مشترکات بین ما زیاد است.الان شاید به تعداد افرادی که در اینجا حضور دارند در جمع حاضر،نقطه نظرها و سلیقه ها وجود داشته باشد؛اما بالاخره یک انگیزه ی واحدی،یک وجه مشترکی ما را اینجا جمع کرده است.این وجه مشترک را پیدا کنیم،تقویت کنیم.این یک هوشمندی بزرگ است،این یک هوشمندی لازم است و امروز مسلمان مبارز انقلابی باید این هوشمندی را داشته باشد.
مقام معظم رهبری(مدظله العالی)
More Stories
ضرورت کار تشکیلاتی
پیش درآمدی برای برنامه ریزی فردی و اجتماعی (8)
پیش درآمدی برای برنامه ریزی فردی و اجتماعی (7)