جایگاه مناسب دام (3)

تامین گرمای مورد نیاز گاوها در زمستان

گرمای مورد نیاز گاوها در زمستان به شکل زیر فراهم می شود:

دامداران با شروع فصل سرما،در محل سقف دار،(سرپوشیده) مقداری کاه یا کشل می ریزند.هر چه روز یک بار،بدون جمع کردن کود،مقداری کاه یا کلش به بستر قبلی اضافه می کنند.در نتیجه زندگی موجودات زند ذره بینی بر روی کود حیوان،حرارتی تولید می شود.حیوان با خوابیدن بر روی توده کود و بستر ، از این حرارت استفاده می کند.در آخر زمستان،ممکن است ارتفاع بستر به حدود 120 سانتیمتر برسد.

با شروع بهار،کود و بستر جمع آوری می شود و از این به بعد هر دوهفته یک بار کودها جمع آوری می شود.

مشخصات جایگاه باز

محل سرپوشیده (سقف دار) در جایگاه باز باید رو به آفتاب باشد،عرض آن کم و طول آن زیاد باشد.زرا هم ارزانتر تمام می شود و هم به تهویه جایگاه بیشتر کمک می کند.معمولا به هر گاو حدود 5 متر مربع در زیر محوطه سقف دار و حدود 10 متر مربع در بهاربند اختصاص می دهند.
آخور و آبشخور باید در محوطه بهاربند ساخته شود.به این ترتیب گاوها بیشتر وقت خود را برای استفاده از خوراک و آب در محل بهاربند می گذرانند.
این کار باعث می شود کود گاوها در محل بستر کمتر جمع شده و باتلاقی نشود.در نتیجه مصرف مواد بستر برای خشک نگهداشتن محل استراحت گاوها،کم می شود و گاوها نیز تمیزتر می مانند (تصویر شماره 8)
تصویر شماره 8: قرار داشتن آبشخور (و آخور) در بهاربند باعث کاهش آلودگی محوطه مسقف می شود.

طول آخور برای هر گاو ،حدود 60 تا 90 سانتی متر و پهنای آن حدود 50 سانتیمتر است.خوب است در بالای آخور،سقفی به بلندی حدود 3 متر ساخته می شود. (تصویر شماره 9)

یک آبشخورد در گوشه ای از محل بهاربند ساخته می شود.حجم این آبشخورد باید به اندازه ای باشد که همیشه آب تازه و پاکیزه در اختیار دام ها قرار گیرد.

تصویر شماره 9 :وجود سقف در بالای آخور مانع از ریزش نزولات آسمانی بر روی خوراک دام ها می شود.

ارتفاع سقف محل سرپوشیده حدود 3 متر در نظر گرفته شود.شیب سقف به طرف پشت جایگاه باشد تا آب برف و باران در محوطه بهاربند نریزد.
دیوار محل سرپوشیده از مواد ساختمانی با دوام ساخته می شود و تا ارتفاع 1/5 متر از سطح زمین،سیمان کاری می شود.
برای روشنایی محل سرپوشیده در شب،یک لامپ 100 وات برای هر 300 متر مربع کافی است.

2_جایگاه گوساله

بهترین راه پرورش گوساله،نگهداری گوساله ها در یک محل جداگانه و در اطاقک هایی شبیه قفس است.به این اطاقک ها (باکس انفرادی گوساله) گفته می شود.لازم است گوساله ها حداقل تا سن 4 هفتگی در باکس های انفرادی نگهداری شوند.این کار تا حدود زیادی از مبتلا شدن گوساله ها به بیماری ها جلوگیری می کند.این باکس ها ممکن است از جنس فلز یا مصالح ساختمانی باشند.

کف این اطاقک،برای راحتی گوساله و رعایت بهداشت باید به وسیله کاه و کلش پوشیده شود.این بستر هر روز باید عوض شود.(تصویر شماره 10).

3_جایگاه گوسفند

گوسفند حیوانی است که نسبت به رطوبت نامناسب و کوران هوا خیلی حساس است.

تصویر شماره 10: نگهداری گوساله ها در باکس های انفرادی تا حد زیادی از مبتلا شدن آنها به بیماریها جلوگیری می کند.

تصویر شماره 11 : جایگاه مناسب گوسفند از یک محوطه سرپوشیده و یک بهاربند تشکیل شده است.

برای همین،در ساختن جایگاه نگهداری گوسفند باید به این دو عامل توجه کرد.از طرفی جایگاه گوسفند نیز مانند جایگاه گاو باید طوری باشد که حیوان همیشه هوای تازه و نور کافی داشته باشد.

خوب است جایگاه های گوسفند طوری طراحی شود که در فصل های سرد که گوسفندان در آغل نگهداری می شوند،شرایط راحتی آنها فراهم باشد.برای این کار،بهتر است هر جایگاهی شامل یک محیط سرپوشیده و یک بهاربند باشد.به این شکل که محیط سرپوشیده به وسیله دری به بهاربند راه پیدا کند(تصویر شماره 11). محیط سرپوشیده سایه بانی است که گوسفندان موقع استراحت و یا هنگام شرایط بد طبیعی از آن استفاده می کنند.

بیشتر وقت ها،جایگاه را به ورت کم عرض و طویل می سازند.چون جریان آزاد هوا بیشتر وارد محیط سر پوشیده می شود.همچنین ساخت جایگاه ارزانتر تمام می شود.یکی از دو دیوار طولی جایگاه سرپوشیده که آفتاب بیشتری به آن می تابد تا نیمه (بلندی حدود 1 متر) به وسیله مواد ساختمانی ساخته می شود.اما نیمه دیگر آن باز گذاشته می شود،به این ترتیب هم تهویه به خوبی انجام می گیرد و هم نور خورشید به داخل جایگاه می تابد.در هنگام سرما که گوسفندان در محیط سرپوشیده نگهداری می شوند،باید نیمه باز دیوار به وسیله پرده های برزنتی پوشانده شود (تصویر شماره 12).در فصل های سرد سال،استفاده از بستر مناسب به همان شکلی که درباره جایگاه گاو گفتیم،به گرم نگهداشتن گوسفندان کمک می کند.

ادامه دارد…